جستجو در تالارهای گفتگو

به سنگ هایی که در اثر سرد و منجمد شدن گدازه های آتشفشانی (ماگما) تشکیل می شوند، سنگ های آذرین یا سنگ های آتشفشانی می گویند. بر اساس نوع ماگما و مدت زمانی که طول می کشد تا ماگما سرد شود، این سنگ ها دسته بندی می شوند. این که این سنگ ها در سطح یا داخل زمین تشکیل شوند، به دو نوع بیرونی و درونی تقسیم می شوند. سنگ های آذرین در کتاب های علوم پایه چهارم و هشتم مختصر توضیح داده شده است. گرانیت، بازالت، اسکوری (سنگ پا) نمونه هایی از سنگ آذرین است. - سنگ های آذرین و تشکیل آن ها : وقتی مواد مذاب آتشفشانی که ماگما نامیده می شود، به طور ناگهانی یا آهسته سرد شود سنگ های آذرین را به وجود می آورد. وقتی دمای سنگ ها در زیر زمین به ۶۲۵ تا ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد می رسد، ذوب شده و ماگما را تشکیل می دهند. این سنگ ها که سنگ های آتشفشانی نیز نامیده می شوند، ۹۰ تا ۹۵٪ از حجم پوسته زمین را تشکیل می دهند. مواد معدنی و شیمیایی موجود در سنگ های آذرین، شناسایی ترکیبات گوشته را ممکن می سازد، به همین دلیل اهمیت زیادی در مطالعات زمین شناسی دارد. مواد معدنی تشکیل دهنده این سنگ ها کوارتز، فلدسپار، بیوتیت، آمفیبول، الیوین و پیروکسن است. سنگهای آذرین به دو نوع بیرونی و درونی تقسیم می شوند. سنگ های آذرین و تشکیل آن ها توجه : چون ماگماها دارای ترکیبات شیمیایی مختلفی هستند و به شکل های مختلفی با توجه به مقادیر و دماهای مختلف ساخته می شوند، می توانند سنگهای آذرین متفاوتی (بیش از ۷۰۰ نوع) را ایجاد کنند. ۲- سنگ های آذرین بیرونی : هرگاه مواد مذاب آتشفشانی که از دهانه ی آن به سطح زمین پرتاب می شوند سرد و منجمد شوند سنگهای آذرین بیرونی را تشکیل می دهند. این سنگ ها چون به طور ناگهانی سرد می شوند، در تشکیل آن ها از رشد بلورها جلوگیری می شود و ریز بلور هستند. بازالت و ریولیت نمونه های از این نوع سنگهای آذرین هستند. سنگ های آذرین بیرونی ۳- سنگ های آذرین درونی : اگر مواد مذاب و ماگما، داخل کوه های آتشفشانی مانده و به آهستگی سرد شوند سنگهای آذرین درونی را تشکیل می دهند. این سنگ ها چون در مدت زمان زیادی سرد می شوند، به همین دلیل دارای بلورهای درشت هستند. این سنگ ها رنگ روشن و زیبایی داشته و سفت هستند. ۴- بافت سنگ های آذرین : چگونگی قرار گرفتن کانی های مختلف برای تشکیل یک سنگ و اندازه و شکل های مختلفی که کانی ها دارند، بافت سنگ ها را تشکیل می دهند. عواملی چون ترکیب ماگما و سرعت سرد شدن این مواد مذاب، روی بافت سنگهای آذرین تأثیر می گذارد. ۴-۱- بافت درشت بلور : اگر ماگما به آهستگی و در اعماق زمین سرد شود، اندازه ی بلورهای کانی های تشکیل دهنده ی آن یکی و درشت می شود. درشتی این بلورها تا حد چند سانتی متر نیز می رسد و با چشم غیر مسلح دیده می شوند. بافت درشت بلور نکته : به سنگ هایی که اندازه بلور آن ها ۲ تا ۵ میلی متر است، آشکار بلورین و سنگ های با اندازه ی بلور بزرگ تر از ۵ سانتی متر، پگماتیتی می گویند. ۴-۲- بافت ریز بلور : ماگمایی که به سطح زمین می رسد بلافاصله وقتی در معرض جو قرار می گیرد سرد شده و زمانی برای رشد بلورها باقی نمی ماند. در نتیجه این سنگ ها ریز بلور خواهند بود و بدون میکروسکوپ قابل مشاهده نیستند. ۴-۳- بافت شیشه ای : ماگمایی که بعد از خروج از کوه آتشفشانی داخل آب بیفتد، سریعاَ سرد شده بافت شیشه ای ایجاد می کند. این نوع بافت به شکل توده ی متراکم، رشته ای یا متخلخل می باشد و شیشه طبیعی حاصل این طریق منجمد شدن است. در بافت شیشه ای نظم اتمی وجود ندارد. بافت شیشه ای ۴-۴- بافت پورفیری : اگر سرد شدن در مراحل مختلف با سرعت های مختلف انجام شود، دو اندازه مختلف از بلورها تشکیل می شود و به آن بافت پورفیری می گویند. در ابتدا عمل سرد شدن به آهستگی انجام شده و بلورهای درشتی که تشکیل شد، توسط بلورهای ریزی که در مرحله ی بعد و سرد شدن سریع تشکیل شد، احاطه می شود. در بافت پورفیری بلورهای درشت تر را فتوکریست یا درشت بلور و بلورهای ریز را خمیره سنگ می گویند. بافت پورفیری ۴-۵- بافت آفانیتیک : سنگ های که متراکم و به شکل توده هستند دارای این نوع بافت هستند که حتما باید با میکروسکوپ دیده شوند. ۴-۶- بافت سوراخ دار : گدازه ای که گاز فراوان دارد، در سطح زمین به طور سریع سرد شود، بافت سوراخ دار ایجاد می کند که سنگ پا نمونه ای از آن است. ۴-۷- بافت آگلومرا : از به هم متصل شدن ذرات بزرگی که از دهانه ی آتشفشان خارج شده و ته نشین می شوند، سنگ های بزرگی به نام آگلومرا تشکیل می شود. ۴-۸- بافت آذرآواری : ذره های خاکستری که از گدازه ها به بیرون پرتاب می شود، ته تشینی به صورت لایه ای خواهند داشت. این سنگ ها به صورت سنگ های رسوبی ته نشین شدند، ولی ذرات سازنده ی آذرینی دارند. ۵- انواع سنگ های آذرین درونی : گرانیت : گرانیت نوعی سنگ آذرین اسیدی با درجه ی سختی و مقاومت بالاست. این سنگ از کوارتز (بلور شفاف)، فلدسپات پتاسیم (بلور سفید)، آلبیت و درصد کمی میکا تشکیل شده است. کانی های تشکیل دهنده ی گرانیت شکل مشخصی دارند (به جزء کوارتز). گرانیت چون دارای تنوع طرح ها و رنگ های مختلف بوده و شفاف و زیباست، یک سنگ پر مصرف تزئینی و گران قیمت می باشد. گرانیت ها بیشتر به رنگ خاکستری و درصد کمی هم به رنگ صورتی یا سفید (به دلیل وجود فلدسپات) دیده می شوند. برای برش گرانیت ها که کار مشکلی است از دیسک ها و سنگ سباب های خاصی استفاده می شود. گرانیت گابرو : پلاژیوکلازو و کلینوپیروکسن از کانی های اصلی تشکیل دهنده ی گابرو می باشند که الیوین یا آمفیبول نیز ممکن است در ساختار آن ها وجود داشته باشد. گابرو که رنگ سبز، سیاه یا خاکستری مایل به سبز است، چون در برابر هوازدگی مقاوم است و استحکام بالایی دارد، در مواردی چون سنگ نما، تونل و پل استفاده می شود. گابرو دیوریت : کانی های تشکیل دهنده ی دیورت که به رنگ های خاکستری مایل به سبز، خاکستری و خاکستری تیره وجود دارند، عبارتند از درصد بالایی پلاژیوکلاز، در صد کمی ارتوکلاز و کوارتز است. چون دیوریت در برخی موارد دارای کانی فرومنیزینی چون آمفیبول می باشد، مقاومت سابیده شدن آن کم می باشد. از دیوریت در جاده سازی، کف و راه پله ها استفاده می شود. دیوریت از سنگهای آذرین درونی دیگر می توان پریدوتیت ها، آمفیبولیت ها و پیروکسینیت ها را نام برد که به دلیل داشتن رنگ های زیبا و نداشتن کوارتز کاربرد سنگ نمایی دارند. ۶- انواع سنگ های آذرین بیرونی : بازالت : بازالت سنگی سیاه، سنگین و متراکم بوده و از نظر فراوانی بیشترین مقدار را در بین سنگهای آذرین بیرونی دارد. برخی بازالت ها درشت بلور (متشکل از کانی پیروکسین یا اولیوین) بوده و برخی ریز بلور است که این بلورهای سوزنی فلدسپات را فقط زیر میکروسکوپ می توان مشاهده کرد. منشورهای شش ضلعی که در ساختار بازالت وجود دارد نتیجه ی سرد شدن ماگما با زاویه ی ۱۲۰ درجه در سه جهت می باشد. این سنگ که ساختاری مشابه گابرو دارد به عنوان سنگ نما استفاده می شود. بازالت آندزیت : ترکیب شیمیایی آندزیت مشابه دیوریت بوده و رنگ خاکستری، سبز مایل به خاکستری و یا زرد مایل به خاکستری دارد. از کانی های تشکیل دهنده ی آن پلاژیوکلاز، آمفیبول، پیروکسین و بیوتیت است. آندزیت مانند ریولیت دارای ساختار متخلخل است و نمی توان از آن در سنگ نماها استفاده کرد. ریولیت : ریولیت سنگ آذرینی که رنگ سفید مایل به خاکستری یا صورتی دارد، کانی های تشکیل دهنده ی آن مانند گرانیت می باشد و به صورت درشت بلور در آن هستند. این سنگ در مقابل هوازدگی مقاومت کمی دارد و بلورهای آن جدا می شوند. ریولیت دارای رنگ صورتی، سفید و صورتی – خاکستری است. چون ریولیت ها ساختار مخلخل قابل نفوذ آب دارند (عوامل آلتراسیون)، به عنوان سنگ نما استفاده نمی شود. تراکیت : تراکیت بافت جریانی یا تراکیتی دارد و دارای رنگ صورتی است. از این سنگ بیشتر به عنوان خرده سنگ در جاده سازی، کف سازی خیابان و دیواره های تزئینی استفاده می کنند. توف : وقتی خاکسترهای آتشفشانی از دهانه بیرون می ریزند، ممکن است به صورت حالت ریزی و یا جریانی سرد و منجمد شوند، در این حالت به آن ها توف گفته می شود. از توف به عنوان گران ترین سنگ ها در سنگ نمای ساختمان ها استفاده می شود. چون عوامل اولتراسیون نمی توانند روی آن ها تأثیر بگذارد و این سنگ ها دارای مقاومت فشاری بالا هستند. از کجا سیلیس بخریم؟ تولید و فروش سیلیسدرجه یک و با کیفیت دارای مراحل زیادی بوده و باید فرآیند تولید آن توسط شرکت‌ها به خوبی انجام شود. اهمیت بروزرسانی دستگاه‌های موردنیاز جهت تولید این ماده معدنی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. شرکت آذرین پودر الماس همدان افتخار دارد که توانسته است، بخش عمده ای از فروش این محصول را، چه در داخل کشور و چه کشورهای مجاور و همسایه بر عهده گیرد. مشاوره و راهنمائی در خرید محصول، تولید و فروش مواد معدنی (سیلیس ،کربنات کلسیم، دولومیت، فلدسپات) از عمده فعالیت های این شرکت می باشد. برای خرید سیلیس و سایر محصولات و مواد معدنی این شرکت با کارشناسان ما تماس بگیرید و یا از طریق فرم خرید سفارش خرید خود را ثبت نمائید.

وقتی صحبت از ترکیب زمین می شود، سه نوع سنگ اصلی وجود دارند. این سنگ ها به ترتیب به عنوان سنگ دگرگونی، سنگ های رسوبی و سنگ های آذرین شناخته می شوند. این نوع سنگ ها که به عنوان سنگ آتش نیز شناخته می شوند (برگرفته از کلمه لاتین ignus ) رایج ترین سنگ ها در سطح زمین هستند. در واقع، سنگ آذرین همراه با سنگ دگرگونی ۹۰ تا ۹۵ درصد کل سنگ ها را تا عمق ۱۶ کیلومتری از سطح زمین تشکیل می دهد. سنگ‌های آذرین بسیار مهم هستند زیرا از ترکیب مواد معدنی و شیمیایی آنها می ‌توان در مورد ترکیب، دما و فشار موجود در گوشته زمین استفاده کرد. آنها همچنین می توانند چیزهای زیادی در مورد محیط زمین ساختی به ما بگویند، با توجه به اینکه آنها ارتباط نزدیکی با همرفت صفحات تکتونیکی دارند. سنگ آذرین چگونه تشکیل میشود؟ در اصل، سنگ های آذرین از طریق سرد شدن و انجماد ماگما (یا گدازه) تشکیل می شوند. با بالا آمدن سنگ مذاب داغ به سطح، تغییراتی در دما و فشار ایجاد می شود که باعث سرد شدن، جامد شدن و کریستالی شدن آن می شود. در مجموع، بیش از ۷۰۰ نوع سنگ آذرین شناخته شده وجود دارد که اکثر آنها در زیر سطح پوسته زمین تشکیل شده اند. با این حال، برخی نیز بر روی سطح در نتیجه فعالیت های آتشفشانی تشکیل می شوند. سنگ هایی که در دسته اول قرار می گیرند به عنوان سنگ های نفوذی (یا پلوتونیک) شناخته می شوند، در حالی که آنهایی که در دسته دوم قرار می گیرند به عنوان سنگ های بیرونی (یا آتشفشانی) شناخته می شوند. علاوه بر اینها، هیپابیسال (یا سنگ زیر آتشفشانی) نیز وجود دارد، شکل کمتر رایجی از سنگ آذرین که در داخل زمین بین سنگ های پلوتونیک و آتشفشانی تشکیل می شود. انواع سنگ آذرین سنگ آذرین نفوذی (پلوتونیک): سنگ آذرین نفوذی زمانی تشکیل می ‌شود که ماگما در حفره‌های کوچک موجود در پوسته سیاره سرد و جامد می ‌شود. از آنجایی که این سنگ توسط سنگ های از قبل موجود احاطه شده است، ماگما به آرامی سرد می شود که منجر به درشت دانه شدن آن می شود – یعنی دانه های معدنی به اندازه ای بزرگ هستند که با چشم غیر مسلح قابل شناسایی باشند. رایج ترین انواع سنگ های آذرین پلوتونیک گرانیت، گابرو یا دیوریت هستند. هسته‌ های مرکزی رشته‌ کوه‌های اصلی شامل توده‌های بزرگی از سنگ‌های آذرین نفوذی – همچنین به عنوان باتولیت شناخته می‌شوند – زیرا نتیجه خنک شدن ماگما در سنگ‌های جامد موجود در سطح هستند. علاوه بر باتولیت ها، انواع دیگر سازه های سنگ آذرین شامل استوک، لاکولیت، لوپولیت، فاکولیت، کندلیت، آستانه، دایک و لوله های آتشفشانی (یا گردن) هستند. همه اینها در لایه‌های زیرزمینی یافت می‌ شوند، اما گاهی اوقات به دلیل فعالیت‌ های زمین ساختی می ‌توانند سطح را بشکنند. سنگ آذرین بیرونی (آتشفشانی): سنگ‌های آذرین بیرونی به این دلیل نامیده می شوند که نتیجه ریزش ماگما بر روی سطح سیاره و سرد شدن هستند. وقتی به سطح می رسد یا در فلات قاره به عنوان یک آتشفشان یا در کف اقیانوس به عنوان یک آتشفشان زیردریایی، طبق تعریف تبدیل به گدازه می شود. ویسکوزیته گدازه به ترکیب دما و محتوای کریستالی خود سنگ مذاب بستگی دارد. بنابراین، گدازه می تواند به آرامی جریان یابد و جریان های شیب دار کوتاه را تشکیل دهد. یا می تواند به سرعت جریان یابد و جریان های طولانی و نازکی را تشکیل دهد. همچنین می تواند به شدت منفجر شود و ماگما را در هوا پراکنده کند که به صورت خاکستر و توف به سطح می افتد. در مقایسه با سنگ های نفوذی این نوع سنگ آذرین به دلیل قرار گرفتن در معرض هوا یا آب، با سرعت بسیار بیشتری خنک و متبلور می شود که منجر به ریزدانه شدن آن می شود. گاهی اوقات، خنک شدن آنقدر سریع است که از تشکیل بلورهای کوچک پس از اکستروژن جلوگیری می کند و در نتیجه سنگ هایی که ممکن است بیشتر شیشه ای (مانند ابسیدین) باشند، ایجاد می شود. اگر سرد شدن گدازه کندتر اتفاق بیافتد، سنگ‌ها ریزدانه یا پورفیری می‌ شوند – جایی که کریستال‌ها از نظر اندازه متفاوت هستند و حداقل یک گروه از بلورها به وضوح بزرگ تر از گروه دیگر هستند. سنگ آذرین چیست و سنگ های آذرین چگونه تشکیل می شوند؟ بازالت شکل رایج سنگ آذرین بیرونی است و جریان ‌های گدازه ‌ای، ورقه‌های گدازه ‌ای و فلات‌های گدازه را تشکیل می ‌دهد. سنگ های آذرین بیرون زده عبارتند از آندزیت، بازالت، ابسیدین، پوکه، ریولیت، اسکوریا و توف. از آنجایی که کانی ها عمدتا ریزدانه هستند، تشخیص انواع مختلف سنگ های آذرین اکستروژن بسیار دشوارتر از انواع مختلف سنگ های آذرین نفوذی است. به طور کلی، ترکیبات معدنی سنگ‌ های آذرین اکستروژن ریزدانه را می ‌توان تنها با بررسی با میکروسکوپ تعیین کرد، بنابراین معمولاً فقط می‌ توان یک طبقه ‌بندی تقریبی در این زمینه انجام داد. سنگ آذرین هیپابیسال (یا سنگ زیر آتشفشانی): سنگ هیپابیسال شکلی از سنگ آذرین نفوذی است که در اعماق متوسط تا کم در داخل پوسته، معمولاً در شکاف هایی به صورت دایک و آستانه نفوذی، جامد می شود. این سنگ‌ ها معمولاً دارای اندازه و بافت متوسطی بین سنگ نفوذی و اکستروژن هستند. همانطور که انتظار می رود، آنها ساختارهایی را نشان می دهند که بین سنگ های اکستروژن و توده ای قرار دارند. نمونه های رایج سنگ های ساب آتشفشانی دیاباز، کوارتز-دولریت، میکروگرانیت و دیوریت هستند. طبقه بندی سنگ های آذرین سنگ‌های آذرین بر اساس نحوه پیدایش، بافت، کانی شناسی، ترکیب شیمیایی و هندسه جرم آذرین طبقه بندی می شوند. دو متغیر مهمی که برای طبقه ‌بندی سنگ‌های آذرین مورد استفاده قرار می‌ گیرند اندازه ذرات و ترکیب معدنی سنگ است. فلدسپات، کوارتز، الیوین ها، میکاها و غیره همگی از کانی های مهم در تشکیل سنگ های آذرین هستند و در طبقه بندی آنها اهمیت دارند. سنگ‌های آذرین حاوی سایر کانی های ضروری بسیار نادر هستند. در طبقه ‌بندی ساده، سنگ‌ های آذرین بر اساس نوع فلدسپات موجود، وجود یا عدم وجود کوارتز و – در مواردی که فلدسپات یا کوارتز وجود ندارد – با نوع مواد معدنی آهن یا منیزیم از هم جدا می‌ شوند. سنگ های حاوی کوارتز بیش از حد سیلیس اشباع شده اند، در حالی که سنگ های دارای فلدسپاتوئید غیراشباع سیلیس هستند. سنگ‌های آذرین با بلورهای بزرگ که با چشم غیرمسلح دیده شوند، به ‌عنوان فانرتیک طبقه‌ بندی می ‌شوند، در حالی که آن‌هایی که حاوی بلورهای کوچک هستند آفانیتیک هستند. به طور معمول، سنگ های متعلق به کلاس فانریتی دارای منشأ نفوذی هستند، در حالی که سنگ های آفانیتیک بیرون زده هستند. یک سنگ ها با بلورهای بزرگتر و به وضوح قابل تشخیص که در ماتریکسی با دانه ریزتر جاسازی شده است، به عنوان پورفیری طبقه بندی می شود. بافت ‌های پورفیری زمانی ایجاد می ‌شوند که گدازه به‌ طور ناهموار سرد می‌ شود و باعث می‌ شود برخی از کریستال ‌ها قبل از توده اصلی سنگ مذاب رشد کنند. تولید و فروش سیلیسدرجه یک و با کیفیت دارای مراحل زیادی بوده و باید فرآیند تولید آن توسط شرکت‌ها به خوبی انجام شود. اهمیت بروزرسانی دستگاه‌های موردنیاز جهت تولید این ماده معدنی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. شرکت آذرین پودر الماس همدان افتخار دارد که توانسته است، بخش عمده ای از فروش این محصول را، چه در داخل کشور و چه کشورهای مجاور و همسایه بر عهده گیرد. مشاوره و راهنمائی در خرید محصول، تولید و فروش مواد معدنی (سیلیس ،کربنات کلسیم، دولومیت، فلدسپات) از عمده فعالیت های این شرکت می باشد. برای خرید سیلیس و سایر محصولات و مواد معدنی این شرکت با کارشناسان ما تماس بگیرید و یا از طریق فرم خرید سفارش خرید خود را ثبت نمائید.